នៅក្នុងផ្នែកខ្លះនៃតំបន់ដ៏ដាច់ស្រយាលបំផុតរបស់ប្រទេសកម្ពុជា សហគមន៍ជនជាតិដើមភាគតិចបានទទួលយកភាពជាម្ចាស់នៃសាលារៀនរបស់ ពួកគេ។ ដោយសារតែក្រុមការងារដែលគេហៅថាគណៈកម្មាធិការទ្រទ្រង់សាលារៀន ដែលបានរៀបចំឡើងដោយក្រសួងអប់រំយុវជននិងកីឡាបានប្រែក្លាយ ពលរដ្ឋធម្មតាជាផ្នែកមួយដ៏សំខាន់និងមានសារៈសំខាន់លើការគ្រប់គ្រង ហើយនិងជាជីវិតនៃសាលាបឋមសិក្សារបស់ពួកគេ។ គម្រោងអភិបាលកិច្ចសាលានេះគឺជាការរំលឹកមួយថាសាលារបស់យើងគឺ សម្រាប់មនុស្សគ្រប់រូបជាមួយនិងអ្នកគ្រប់គ្នាដែលជាម្ចាស់សាលា រៀនរបស់យើង។ គម្រោងអភិបាលកិច្ចសាលារៀនត្រូវបានគាំទ្រដោយមូលនិធិភាពជាដៃគូ សម្រាប់អភិវឌ្ឍសមត្ថភាពវិស័យអប់រំ (CDPF) ។
នៅក្នុងផ្នែកខ្លះនៃតំបន់ដ៏ដាច់ស្រយាលបំផុតរបស់ប្រទេសកម្ពុជា សហគមន៍ជនជាតិដើមភាគតិចបានទទួលយកភាពជាម្ចាស់នៃសាលារៀនរបស់ ពួកគេ។ ដោយសារតែក្រុមការងារដែលគេហៅថាគណៈកម្មាធិការទ្រទ្រង់សាលារៀន ដែលបានរៀបចំឡើងដោយក្រសួងអប់រំយុវជននិងកីឡាបានប្រែក្លាយ ពលរដ្ឋធម្មតាជាផ្នែកមួយដ៏សំខាន់និងមានសារៈសំខាន់លើការគ្រប់គ្រង ហើយនិងជាជីវិតនៃសាលាបឋមសិក្សារបស់ពួកគេ។ គម្រោងអភិបាលកិច្ចសាលានេះគឺជាការរំលឹកមួយថាសាលារបស់យើងគឺ សម្រាប់មនុស្ស គ្រប់រូបជាមួយនិងអ្នកគ្រប់គ្នាដែលជាម្ចាស់សាលារៀនរបស់យើង។ គម្រោងអភិបាលកិច្ចសាលារៀនត្រូវបានគាំទ្រដោយមូលនិធិភាពជាដៃគូ សម្រាប់អភិវឌ្ឍសមត្ថភាពវិស័យអប់រំ (CDPF) ។
នៅក្នុងផ្នែកខ្លះនៃតំបន់ដ៏ដាច់ស្រយាលបំផុតរបស់ប្រទេសកម្ពុជា សហគមន៍ជនជាតិដើមភាគតិចបានទទួលយកភាពជាម្ចាស់នៃសាលារៀនរបស់ ពួកគេ។ ដោយសារតែក្រុមការងារដែលគេហៅថាគណៈកម្មាធិការទ្រទ្រង់សាលារៀន ដែលបានរៀបចំឡើងដោយក្រសួងអប់រំយុវជននិងកីឡាបានប្រែក្លាយ ពលរដ្ឋធម្មតាជាផ្នែកមួយដ៏សំខាន់និងមានសារៈសំខាន់លើការគ្រប់គ្រង ហើយនិងជាជីវិតនៃសាលាបឋមសិក្សារបស់ពួកគេ។ គម្រោងអភិបាលកិច្ចសាលានេះគឺជាការរំលឹកមួយថាសាលារបស់យើងគឺ សម្រាប់មនុស្ស គ្រប់រូបជាមួយនិងអ្នកគ្រប់គ្នាដែលជាម្ចាស់សាលារៀនរបស់យើង។ គម្រោងអភិបាលកិច្ចសាលារៀនត្រូវបានគាំទ្រដោយមូលនិធិភាពជាដៃគូ សម្រាប់អភិវឌ្ឍសមត្ថភាពវិស័យអប់រំ (CDPF) ។
នៅក្នុងផ្នែកខ្លះនៃតំបន់ដ៏ដាច់ស្រយាលបំផុតរបស់ប្រទេសកម្ពុជា សហគមន៍ជនជាតិដើមភាគតិចបានទទួលយកភាពជាម្ចាស់នៃសាលារៀនរបស់ ពួកគេ។ ដោយសារតែក្រុមការងារដែលគេហៅថាគណៈកម្មាធិការទ្រទ្រង់សាលារៀន ដែលបានរៀបចំឡើងដោយក្រសួងអប់រំយុវជននិងកីឡាបានប្រែក្លាយ ពលរដ្ឋធម្មតាជាផ្នែកមួយដ៏សំខាន់និងមានសារៈសំខាន់លើការគ្រប់គ្រង ហើយនិងជាជីវិតនៃសាលាបឋមសិក្សារបស់ពួកគេ។ គម្រោងអភិបាលកិច្ចសាលានេះគឺជាការរំលឹកមួយថាសាលារបស់យើងគឺ សម្រាប់មនុស្ស គ្រប់រូបជាមួយនិងអ្នកគ្រប់គ្នាដែលជាម្ចាស់សាលារៀនរបស់យើង។ គម្រោងអភិបាលកិច្ចសាលារៀនត្រូវបានគាំទ្រដោយមូលនិធិភាពជាដៃគូ សម្រាប់អភិវឌ្ឍសមត្ថភាពវិស័យអប់រំ (CDPF) ។
នៅក្នុងផ្នែកខ្លះនៃតំបន់ដ៏ដាច់ស្រយាលបំផុតរបស់ប្រទេសកម្ពុជា សហគមន៍ជនជាតិដើមភាគតិចបានទទួលយកភាពជាម្ចាស់នៃសាលារៀនរបស់ ពួកគេ។ ដោយសារតែក្រុមការងារដែលគេហៅថាគណៈកម្មាធិការទ្រទ្រង់សាលារៀន ដែលបានរៀបចំឡើងដោយក្រសួងអប់រំយុវជននិងកីឡាបានប្រែក្លាយ ពលរដ្ឋធម្មតាជាផ្នែកមួយដ៏សំខាន់និងមានសារៈសំខាន់លើការគ្រប់គ្រង ហើយនិងជាជីវិតនៃសាលាបឋមសិក្សារបស់ពួកគេ។ គម្រោងអភិបាលកិច្ចសាលានេះគឺជាការរំលឹកមួយថាសាលារបស់យើងគឺ សម្រាប់មនុស្ស គ្រប់រូបជាមួយនិងអ្នកគ្រប់គ្នាដែលជាម្ចាស់សាលារៀនរបស់យើង។ គម្រោងអភិបាលកិច្ចសាលារៀនត្រូវបានគាំទ្រដោយមូលនិធិភាពជាដៃគូ សម្រាប់អភិវឌ្ឍសមត្ថភាពវិស័យអប់រំ (CDPF) ។
នៅក្នុងផ្នែកខ្លះនៃតំបន់ដ៏ដាច់ស្រយាលបំផុតរបស់ប្រទេសកម្ពុជា សហគមន៍ជនជាតិដើមភាគតិចបានទទួលយកភាពជាម្ចាស់នៃសាលារៀនរបស់ ពួកគេ។ ដោយសារតែក្រុមការងារដែលគេហៅថាគណៈកម្មាធិការទ្រទ្រង់សាលារៀន ដែលបានរៀបចំឡើងដោយក្រសួងអប់រំយុវជននិងកីឡាបានប្រែក្លាយ ពលរដ្ឋធម្មតាជាផ្នែកមួយដ៏សំខាន់និងមានសារៈសំខាន់លើការគ្រប់គ្រង ហើយនិងជាជីវិតនៃសាលាបឋមសិក្សារបស់ពួកគេ។ គម្រោងអភិបាលកិច្ចសាលានេះគឺជាការរំលឹកមួយថាសាលារបស់យើងគឺ សម្រាប់មនុស្ស គ្រប់រូបជាមួយនិងអ្នកគ្រប់គ្នាដែលជាម្ចាស់សាលារៀនរបស់យើង។ គម្រោងអភិបាលកិច្ចសាលារៀនត្រូវបានគាំទ្រដោយមូលនិធិភាពជាដៃគូ សម្រាប់អភិវឌ្ឍសមត្ថភាពវិស័យអប់រំ (CDPF) ។
នៅក្នុងភូមិជនជាតិដើមដ៏ដាច់ស្រយាលនៃភាគឦសានរបស់ប្រទេសកម្ពុជា សាលាបឋមសិក្សាបានក្លាយជាកន្លែងផ្តោតសំខាន់របស់សហគមន៍ទាំងមូល។ សាលាបឋមសិក្សា ឡុំ ជាបេះដូងរបស់សហគមន៍។
កុមារទាំងអស់គឺចង់រៀននិងចង់ចូលសាលា ប៉ុន្តែពួកគេជាច្រើនគ្នាប្រឈមមុខនឹងឧបសគ្គ ជា ពិសេសក្មេងស្រី។ ខេត្តរតនគិរី ដែលមានអត្រាការបញ្ចប់ការសិក្សាទាបជាងកន្លែងផ្សេងៗទៀត៥ដងនៅក្នុងប្រទេសនេះ ជាញឹកញាប់ក្មេងស្រីត្រូវបានគេមើលរំលង។
សិស្សជនជាតិដើមភាគតិចវ័យក្មេងម្នាក់ត្រូវជ្រើសរើសរវាងបំណងប្រាថ្នានៃការទទួលបានការអប់រំវែងឆ្ងាយ និងតម្រូវការរបស់ក្រុមគ្រួសាររបស់នាង។ រម្ម ស់ ឃាក (អាយុ១៤ឆ្នាំ) ជាសិស្សថ្នាក់ទី 5 នៅក្នុងសាលាបឋមសិក្សា ឡុំ,ផ្តល់ឱ្យរយើងនួវការស្វែងយល់ស៉ុី ជម្រៅអំពីជីវិតប្រចាំថ្ងៃរបស់នាង ពីការរក្សាលំនឹងការងាររបស់សាលាជាមួយការងារកសិកម្ម។
សម្រាប់គ្រូបង្រៀនសាលាបឋមសិក្សា លោក ឌិន រឹទ្ធា និង នាយកសាលា លោក ហង ផាន ដែលកំពុងធ្វើការនៅក្នុងសាលារៀនដាច់ស្រយាលមួយនេះ បានទទួលទាំងភាពប្រឈម និងទាំងរង្វាន់។ ពួកគេបាននិយាយអំពីតួនាទីដ៏សំខាន់របស់សហគមន៍ក្នុងការគាំទ្រទាំងគ្រូបង្រៀន និងទាំងសិស្សានុសិស្ស។
គណៈកម្មាការទ្រទ្រង់សាលាបឋមសិក្សា ឡុំ មានសមាជិកសហគមន៍ចំនួន៦រូប ដែលអ្នកទាំងអស់គ្នាត្រូវបានជ្រើសរើសដោយសហគមន៍របស់ពួកគេ។ វាគឺជាតួនាទីដែលពួកគេមានមោទនភាពក្នុងការអនុវត្ត នេះបើតាមការពន្យល់ពី សមាជិកពីរនាក់នៃគណៈកម្មាការមួយនេះ។
ការលះបង់និងការខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់គណៈកម្មការទ្រទ្រង់សាលារៀនកំពុងធ្វើឱ្យកុមារក្នុងខេត្តមណ្ឌលគិរី និងរតនគិរីទទួលបានឱកាសល្អប្រសើរសម្រាប់ការអប់រំរបស់ពួកគេ។ សូមមើលរឿងមួយចំនួនស្តីពីភាពជោគជ័យរបស់ពួកគេ។
នៅពេលសហគមន៍មានភាពជាម្ចាស់លើសាលារៀនរបស់ពួកគេ ពេលនោះសាលារៀនទាំងនោះនឹងមានផលវិជ្ជមាន។ ការងាររបស់គណៈកម្មការទ្រទ្រង់សាលារៀនបានចូលរួមចំណែកដល់ការកើនឡើងនូវអត្រាពិតនៃការសិក្សា ហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធសាលារៀនមានភាពល្អប្រសើរ និងអត្រាបោះបង់ការសិក្សាមានការធ្លាក់ចុះ។
បន្ទាប់ពីការបណ្ដុំបណ្ដាល
គណ:កម្មការទ្រទ្រង់សាលារៀន សាលាបឋមសិក្សាបានរាយការណ៏ថា ៖
 ការចុះឈ្មោះរៀនក្នុង កម្រិតអប់រំបឋមសិក្សា មានការកើនឡើង |
 ការគ្រប់គ្រងសាលារៀន បឋមសិក្សាមានការកែ សម្អ |
|
ការកើនឡើងនូវសមត្ថភាពរបស់គណ:កម្មការសាលាបឋមសិក្សាបានជះ ឥទ្ធិ
ពលវិជ្ជមានដល់ ៖
|
|
|
|
|
គម្រោងអភិបាលកិច្ចសាលារៀនត្រូវបានគាំទ្រដោយមូលនិធិភាពជាដៃគូសម្រាប់ការអភិវឌ្ឍសមត្ថភាព។
អង្គការឃែរបាននិងកំពុងធ្វើការជាមួយសហគមន៍ជនជាតិដើមភាគតិចនានានៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាអស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំមកហើយ។
អង្គការឃែរបានចាប់ផ្តើមអនុវត្តកម្មវិធីអប់រំពហុភាសាក្នុងខេត្តភូមិភាគឦសាន្តនៃប្រទេសកម្ពុជា ក្នុងឆ្នាំ ២០០២។ អស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំកន្លងមកនេះ កម្មវិធីអប់រំពហុភាសាបានអភិវឌ្ឍឡើង ក្នុងទិសដៅផ្តល់ការគាំទ្រដល់ការអប់រំកម្រិតមត្តេយ្យសិក្សារហូតដល់ការអបរំកម្រិតមធ្យមសិក្សា ដោយផ្តោតការយកចិត្តទុកដាក់ជាពិសេសលើក្មេងស្រី។
ការងារនេះអាចដំណើរការទៅបាន ដោយអាស្រ័យលើការគាំទ្រដោយក្តីសប្បុរសពីរដ្ឋាភិបាលអូស្រ្តាលី និងម្ចាស់ជំនួយឯកជនជាច្រើនទៀត។